Ես ու Սերը իմ...

Անցյալից չեմ փորձի փախչել,

Դու եղել ես, չեմ կարող ժխտել:
Այս ցավից չեմ կարող չայրվել,

Ես սիրել եմ չեմ փորձի մերժել:

 Ինձանից առավել ով է քեզ սիրել,

Ինձանից առավել  ով է ցավել?

Բաց երկնքի տակ` ուր աստղերն  են միշտ վառվում,

Ուր անձրևն է միշտ մաղում,

Հիմա ես եմ արտասվում:

Բաց երկնքի տակ` հենց այստեղ ինձ թողեցիր,

Այստեղ որոշեցիր. կարևոր չենք քեզ Ես ու Սերը իմ:

Ամեն ինչ սուտ է միշտ եղել,

Թե ինչու եմ քեզ այսպես սիրել?

Կուրացել,չեմ հավատացել,

Որ կարող էիր ինձ թողնել:

 Ինձանից առավել ով է քեզ սիրել,

Ինձանից առավել  ով է ցավել?

Բաց երկնքի տակ` ուր աստղերն  են միշտ վառվում,

Ուր անձրևն է միշտ մաղում,

Հիմա ես եմ արտասվում:

Բաց երկնքի տակ` հենց այստեղ ինձ թողեցիր,

Այստեղ որոշեցիր. կարևոր չենք քեզ Ես ու Սերը իմ:

Ես ու Սերը իմ.....

Copyright © Sirusho

You Are My Sunshine

You Are My Sunshine
My only sunshine.
You make me happy
When skies are grey.
You'll never know, dear,
How much I love you.
Please don't take my sunshine away

The other nite, dear,
As I lay sleeping
I dreamed I held you in my arms.
When I awoke, dear,
I was mistaken
And I hung my head and cried.

Just live your life!

Երբեմն հետ ես նայում ու հասկանում ես, որ դեռ ոչ մի բան չես արել: Կամ էն ինչ արել ես, քո համար չես արել, կամ ավելի ճիշտ ասած, քո ուզածով չես արել: Ու փոշմանում ես... Բայց մեկա շարունակում ես նույն սխալը գործել: Ու ամեն անգամ նայում ես հետ ու զգում ես, որ չէ , էլի քո ուզածով չարեցիր: ԲԱՅՑ ԻՆՉԻ? Ինչի ինչ որ բան անելիս մենք հաճախ մտածում ենք թե " Վայ տենաս էն մեկը ինչ կմտածի" կամ "չէէ էս մեկը սենց կմտածի" ու ամեն անգամ մեր ուզածը չենք անում: Ու ամեն անգամ ինքներս մեզ խոստանում ենք թե "վերջ, էս վերջին անգամն ա սենց, ում ինչ գործնա ես ինչ եմ անում" ու էլի կրկնում ենք նույն սխալը:
Ախր պարզապես պետք է ընդունել ու հասկանալ, որ մի կյանք ենք ապրում, ու չպետք է ապրենք հարևանի, բարեկամի կամ ինչ-որ մի կորած ծանոթի թերի ու սխալ կարծիքի համար, այլ պետք ա ապրել մեզ համար: Վերջի վերջո մեր կյանքն է չէ, հո իրանցը չի...Ու պետքա պռոստը ԱՊՐԵԼ ՄԵՐ ԿՅԱՆՔՈՎ! ու ոչ թե փորձել հարմարեցնել այն սավսեմ օտար մեկի կարծիքին...
Գիտեմ հիմա կարդում ես ու մտածում ես "Ես իմ համար եմ ապրում, ոչ թե ուրիծի կարծիքի", բայց հլը մի վայրկյան հետ նայի, հիշի սաղ, վերլուծի ու անկեղծ ասա ԴՈՒ ԻՐՈՔ ՔՈ ՈՒԶԱԾՈՎ ԵՍ ԱՊՐՈՒՄ?
Էհ... էս էլ ա էն թեմաներից որի շուրջ անվերջ կարելիա ծավալվել, բայց մեկա ուրիշին ասելը հեշտա առաջին հերթին ինքդ քեզ պետք ա համոզես JUST TO LIVE YOUR LIFE...

Մոլիտվա....

Անկեղծ ասեմ ինքս էլ չգիտեմ ինչի պոստի վերնագիրը որոշեցի հենց «Մոլիտվա» դնել, և ոչ թե ասենք «Աղոթք»: Երևի պատճառը վերջերս մտքիս մեջ պտտվող երգն է` սերբ երգչուհի Մարիա Շերիֆովիչի Մոլիտվան:

Չեմ ուզում խորանալ կրոնական թեմաներով , բայց խոսելում եմ աղոթքի մասին:

Մեր օրերում մարդկության մեծամասնությունը սկսում է աղոթել մենակ այն պահին երբ թվում է թե գտնվում է անելանելի իրավիճակում: Բայց քչերն են նկատում, որ մեր աղոթքը մեր մեջա, ու միշտ մեզ հետ: Աղոթքն էն չի , ինչը ասում եք բարձրաձայն կամ մտքում` դիմելով Աստծուն, աղոթքը ոչ մեր շուրթերին է, ոչ ուղեղում, աղոթքը միշտ մեր սրտերում է: Ու անգամ էն մարդիկ, ովքեր չեն հավատում ու ընդհանրապես չեն աղոթում, միշտ իրենց սրտերում ունեն պահած աղոթք: Իրենք էլ չգիտեն էդ մասին: Ուղղակի  նրանք դա այլ կերպ են կոչում: Եվ վերջիվերջո` Աղոթքը դա մեր Հույսն է: Հույսը, որ մեզ ուժ է տալիս հավատալու , որ ամեն ինչ լավ կլնի:

 Պետք չի նստել ու սաղ պրոբլեմները թողած մենակ աղոթել: Պետք է պարզապես պայքարել ու հաղթահարել այդ ամենն` աղոթքը սրտներումս պահած: 

Ու հիմա ես ունեմ աղոթելու կարիք: Թե ինչի համար ու ինչպես եմ աղոթում Աստված լավ գիտի:

Բաժանում...

Լուսնի ոսկեզօծ շողերի ներքո

Մի օր երկու սիրտ բաբախում էին ու հետո լռում,

Գիշերվա մեղմիկ զեփյուռը սիրո

Զրնգում էր զիլ ու երգ էր հյուսում:

Դա երգն էր նրանց հենց այն մասին,

Որ ուրվականները գիշերվա շեմին

Միմյանց գրկեցին, ու կարոտագին իրար նայեցին,

Երկինք սլացող արծվի ճանկերում միաձուլվեցին

Ու կախարդական կիրքը համտեսած փոքրիկ վագրերը զուսպ մռնչացին:

Լուսնի ոսկեզօծ շողերի ներքո

ևս մեկ այլ օր

Հենց այն սրտերը, որ միաձուլվեցին,

Հենց նույն ոսկեզօծ լուսնին վկա դարձրին

Ու չուզենալով, զեփյուռի` քամու վերածված վնգստոցի տակ
Սրտերը կոտրին ու բաժանվեցին:

© Արման Սահակյան

Ես քեզ սիրում եմ...

Ես քեզ սիրում եմ, բայց քանի անգամ կարող եմ ասել,
Ինչո՞ւ այդ մասին նորից ու նորից բարձրաձայն խոսել.
Ավելին կուզես՝ ես քեզ պաշտում եմ,
Բայց և ատում եմ նորից բարբառել արդեն ասվածը,
Իմ ականջներով հազար անգամ արդեն լսածը.
Չէ որ դու վաղուց իմ էությունը, իմաստն ես դարձել,
Իմ լուսաբացը այդ դու ես բացել,
Իմ այգում բոլոր վառ ծաղիկները իրենց թերթերին
Հետքերն են կրում հենց քո մատների:
Դո՛ւ՝ իմ հեքիաթը… իմ առավոտը… իմ լուսաբացը…
Ես քեզ սիրում եմ ոչ թե ամեն օր տեղին անտեղին անունդ տալով,
Այլ սրտիս խորքում քեզ հավատալով,
Քեզ հետ կիսելով խինդն ու կարոտը իմ սիրող սրտի`
Ապավինելով քո լույսին մաքուր, քո առավոտին…
Ես քեզ սիրում եմ, բայց քանի անգամ կարող եմ ասել
Ինչո՜ւ այդ մասին նորից ու նորից բարձրաձայն խոսել…

Բանաստեղծության հեղինակը ես չեմ

Չգիտեմ էլ ով ա

Բայց շատ եմ սիրում էս բանաստեղծությունը, որոշեցի կիսվեմ:

P.S. եթե ինչ-որ մեկը հեղինակին գիտի, ասեք էլի:

...3...

Եթե ինձ տան 3 տարի

Դաժան մի կյանք , որ ես ապրեմ`

Ես կուզենայի , որ քո բարի

Ջերմ աչքերի ներքո հանգչեմ:

Եթե կյանքով այս երկրային

Պիտի ապրեմ 3 ամիս`

Ես կգտնեի իդեալին,

Որ սեր տա քեզ` սիրելիիս:

Թե ունենամ 3 շաբաթ

Լոկ 21 օր? Ինչիս են պետք?

Թող որ դրանք դառնան վայրկյան

Ու քո կյանքից կորչեմ անհետ...

Երբ 3 օր մնա կյանքիս,

Ու ես հասնեմ մայրամուտիս`

Կուզեմ , որ ինձ չճանաչես,

Լուռ հեռանամ` դու չտխրես....

Copyright © Արտուշ Ռուշանյան

Equality in all of us!

Բարև :)I'm back again...
The all last week i was busy on the GYUF's "Socail inclusion of young people with fewer opportunities through cultural and artistic activities" seminar in Yerevan! That was realy cool! I was having great time, meeting new friends and partners :) Thanks to organozators for that great project!
I'm glad to introduce you a short movie dedicated to Equality in our society and disabled people! Hope you'll like it! All the scenes were captured during the project...

Մեծ քայլեր փոքր քաղաքում...

Այսօր` Ապրիլի 8ին, Գյումրիում երիտասարդական մտերմիկ միջավայրում Ռոքային Բում էր:!!!

Նվագում էին մեր դասընկերները: Սկսնակ երաժիշտներ, որոնց հաստատ մեծ բեմեր են սպասում:

Գյումրու համար նման հավաքույթները բավականին մեծ իրադարձություն կարելի է համարել,, քանզի

Ինձ ներեցեք...

Էն սաղ մարդիկ ում սիրել եմ,ում սիրում եմ կամ կսիրեմ

Էն սաղ մարդիկ ում ներել եմ,նեղացրել եմ ու վշտացրել

Էն սաղ մարդիկ ում թողել եմ,ում մերժել եմ ու կմերժեմ

 ու էն մարդիք որ սիրեցին, որ թողեցին , որ հեռացան....

.....ինձ Ներեցեք:.

Ես պարզապես էն եմ ինչ կամ...

ում համար լավ, ում համար վատ......

բայց թե էս եմ...ու չեմ փոխվի...

Ըդունում եք?-Սենց ընդունեք...

իսկ եթե ոչ ինձ ներեցեք:.

Просто ասեք որ ներում եք:.

Չներելով թեկուզ ասեք , գոնե մի քիչ թեթևանամ...

P.S.այս տողերը իմ գրառումներից մեկի մի մասն են... ուղղակի շատ եմ սիրում էս տողերն ու որոշեցի առանձնացնել...

Դող... միայնություն... ու էլի նույն ցավը...

-Այ տղա էս ուր ես?

-Օֆիսում եմ Արմ ջան...հլը աշխատում եմ...

-Էս ժամին... արդեն 8ն ա 6ին գործդ պրծնում ա, խի ես էսքան մնացել?մենակ ես?

-Օֆ եսիմ է... Սեդան էլ ա ստեղ, իրա պատճառով եմ մնացել...գործից գործա բացում:

- :) Հա Սեդուլը միշտ էլ էդպեսա... դե նայի շուտ պրծի գնա տուն:

-Բա իմացար... Սեդան էսօր հետս նամյոկներով էր խոսում... աչքիս ինքը իմ հանդեպ անտարբեր չի... Ճնայած վաղուց էի զգացել դա, բայց էսօր մի տեսակ սիրահետում ա....

-Արթ լուրջ ես ասում? Բա դու իրա հանդեպ ոնց ես?

-Եսիմ... ինքս էլ չգիտեմ...չնայած նամյոկները դուրս գալիս են...հիմա էլ կանչումա իրա սենյակ, չգիտեմ գնամ թե չէ, սիրտս մի բան գուշակումա , որ գնացի մի բան կլնի հաստատ...

-Յաաա... գնա այ տղա :D  Գնա , թող մի բան ըլնի, հետո տպավորություններով կկիսվես ;)

-Լավ ցավտ տանեմ, էն գործերի մոմենտով էլ որ ցերեկն ասիր, տուն հասնեմ կզանգեմ ուղարկի: Հելնեմ տեսնեմ ինչա ասում թողեմ գնամ տուն, գլուխս ցավումա: :(

****

Արմինեն ու Արթուրը մանկության ընկերներ չէին, բայց վերջին մի շաբաթվա ընթացքում էնքան էին մոտիկացել, ընկերացել որ ասես իրար  հետ 100 տարի ընկերություն արած լինեին:Իսկ Սեդան ու Արմինեն վաղեմի մտերիմ ընկերուհիներ էին...

Տեսնես ինչից է....

Տեսնես ինչից է, որ ամեն անգամ

Քեզ տեսնելիս ժպտում եմ ես ակամայից?

Ու ամենախիտ մառախուղն անգամ

Դառնում է պայճառ նույնիսկ արևից,

Պայծա~ռ?Չէ, դա ինչ է քո փայլի դիմաց?

''Պայծառ''ը ավաղ շատ նուրբ է ասված,

Դու լույս ես, որ կտրելով երկրային կյանքից 

Տանում ես հեռուն, կուրացնում հոգիս...

Տեսնես ինչից է,որ նկարդ անգամ

Իմ սիրտը սիրող պոկում է տեղից...

Իսկ կույր հոգիս, այնքան թուլակամ

Չի տնքում անգամ սրտիս ցավերից:

Մինչդեռ  երեսիս արցունքն է սառչում

Այլևս անսիրտ մարմինս է դողում,

Բայց... վերջում անգամ ինքս ինձ հարցնում եմ

Տեսնես ինչից է, որ քեզ շատ սիրում եմ? :(

.:::.Մի վեբ ծրագրավորողի բլոգ.:::.

Ողջույն ընթերցող ջան ;) Այսօր ուզում եմ Ձեզ ներկայացնել "Մի վեբ ծրագրավորողի բլոգ"-ը: Բլոգի հեղինակը Վարդան Գրիգորյանն է, ով որոշ սոց ցանցերում ավելի հայտնի է AJMikzer նիկով: Հիանալի վեբ ծրագրավորող, բլոգգեր, ցանցային ադմինիստրատոր, հաղորդավար, (մնում էր ավելացնեինք սպառծմեն, կոմսոմոլ և այնլ և այնլ) Վարդանին ես վերջին 2 օրում բացահայտեցի նաև որպես բավականին տաղանդավոր բանաստեղծ: Նրա ստեղծագործ էության արդյունք հանդիսացող "Սիրահարվել եմ", "Կանգնիր Ժամանակ", "Պատկերացրեք", "Վերադառնում եմ" բանաստեղծություններն անտարբեր չեն թողնի ոչ մի ընթերցողի: Բլոգում տեղ են գտել նաև Բլոգինգային նյութեր, Խորհուրդներ, Հոդվածներ, Google գործիքներ, Մտորումներ և այլն: 

Կարծում եմ այս բլոգն այն դեպքերից է որի մասին պետքէ քիչ խոսել, բայց որը ուղղակի անհրաժեշտ է կարդալ: Վայելեք`

"Մի վեբ ծրագրավորողի բլոգ" :

Հաճելի օր ձեզ! :)

.:::.Arxangelo's blog.:::.

Բարև: Առաջին հերթին կուզենայի ևս մեկ անգամ սրտանց շնորհավորել Արամ Հակոբյանին (Arxangelo-ին) stand alone բլոգ բացելու կապակցությամբ ու, հուսալով որ բոլորդ կմիանաք իմ բարեմաղթանքներին, ցանկանալ ծաղկուն բլոգեռական գործունեություն, անսպառ ընթերցողների հոսք ու հետաքրքիր մեկնաբանություններ:

Arxangelo-ն ըստ իս առանձ այն էլ հայ ամենահայտնի բլոգեռներից է, որն ամրապնդել է իր դիրքերը հայկական բլոգոսվեռայում և վիրտուալ իրականության մեջ: Կարդալով Բլոգը, կհամոզվեք հեղինակի` Արամի, մտքի անսահման թռիչքի, գրելու տաղանդի ու հոյակապ մարդ լինելու մեջ: Չէ որ միայն լավ մարդը կարար գրեր նման հետաքրքիր հոտվածներ շատ հետաքրքիր թեմաներով, միայն անսահման սիրով լի սիրտը կարար գրեր նման գեղեցիկ բանաստեղծություններ , որոնք իրենց դիպուկ մեկնաբանմամբ կխոցեն գեթ մեկ անգամ սեր ապրած յուրաքանչյուրին:

 Այստեղ կգտնեք նաև հետաքրիր նյութեր Հայաստանի, Երաժշտության, Մեր Մեծերի և առհասարակ Գեղեցիկի մասին: Համոզված եմ որ չեք փոշմանի այցելելով Arxangelo-ին:

.:::.Ձուկիկի Բլոգը.:::.

Ջաաան էս ինչ հավես Բլոգ ա? :D Չէ լուրջ եմ ասում ահագին ժամանակ է որ սենց հավեսով չէի կարդացել, մի տեսակ թեթև ու համով-հոտով կարդացվում են սաղ պոստերը: Հա, Մոռացա ասել` Սեդա Հակոբքյոխվյանի բլոգն է:) Եթե ուզում եք իմանաք ինչի համարա  Ձուկիկի բլոգը` կարդացեք այստեղ:Իսկ ըստ ինձ շատ հավես ու հաճելի բլոգ ա, հավես թեմաներով `

1. Աշխատանք
2. Թմրանյութեր
3. ՄուլԾիկներ :)
4. IT` www, համակարգիչներ, ինտերնետ և այլն
5. Գրական նյութեր

և շատ ու շատ այլ հետաքրքիր գրառումներով նյութեր:

Շնորհակալ եմ Ձուկիկին նման լավ բլոգի համար  ու ցանկանում եմ անսպառ թեմաներ, ընթերցողների մեծ բանակ ու հետաքրքիր մեկնաբանություններ :)

Չընթերցված նամակներ...

Հաճախ լինում են դեպքեր, երբ ինչ-որ մեկին` լինի դա շատ հարազատ մարդ, թե ընդհանրապես օտար մեկը, ուզում ես պատմել... պատմել ամենինչ քո մասին, հաղթահարածդ դժվարությունների, տանջանքներիդ մասին, պատմել հոգուդ ամենախորքում պահված ամենամեծ գաղտնիքը ու հուսալ...հուսալ որ կհասկանա, կընդունի, մի գուցե կների կամ որոշ դեպքերում անգամ երես չի թեքի... Համաձայնեք անթերի մարդ չկա, ու բոլորս էլ սխալական ենք, մեղսավոր... և որ բոլորս էլ ունենք ներված, և ամենակարևորը հասկացված լինելու հավասար իրավունք...

Բայց շատ հաճախ, նման դեպքերում կորցնում ես խոսելու ունակությունը, մտքիցդ հօդս են ցնդում բոլոր բառերը, չգիտես ինչ ասես, ինչպես ասես... Եվ հենց միայնակ խորհելու պահերին են , որ մտքերդ անկախ քեզանից ճիշտ շարադրվում են ու ավելի քան պարզ արտահայտում այն ինչ կուզենաիր ասել, կուզենայիր բայց չկարողացար...

Ու շատ հաճախ մենք մտովի գրում ենք նամակներ... Շատ դեպքերում հուսալով որ այդ նամակները կկարդացվեն մեզանից հետո միայն, բայց... անպայման կկարդացվեն... Մտովի գրում ենք նամակներ ու պատմում ամենինչ մեր մասին, պատմում այն ամենն ինչ ոչ ոք երբեք չի իմացել, կիսվում ենք ամենամեծ գաղտնիքներով ու երազանքներով... Մտովի Գրում ենք նամակներ` հուսալով, որ մեզ կհասկանան, կընդունեն, մի գուցե կներեն կամ որոշ դեպքերում անգամ երես չեն թեքի... 

Շատ հաճախ այդ նամակները լոկ մտովի գրված չեն մնում, այլ գրվում են իրականում, և ոչ թե sms կամ էլեկտրոնային նամակ, այլ հենց  ձեռքով գրված` սևով սպիտակ թղթի վրա...

Ու շատ հաճախ... շատ հաճախ այդ նամակները չեն էլ ընթերցվում...

 

.:::.ԲախտուԲան.:::.

Բոլորիդ ուշադրությանն եմ ներկայացնում Անի Հարությունյանի բլոգը` ԲախտուԲանը:

Եվս մի շատ հետաքրքիր ու ամենակարևորը օգտակար խորհուրդներով լի մի բլոգ, որը ես ինքս հաճույքով եմ սկսել կարդալ :) Այստեղ կգտնեք ուշագրավ գրառումներ  առողջ սննդի, կյանքի, մեր օրերում ամենաթանգ բանի` ժամանակի մասին: Հետաքրքիր նյութեր կգտնվեն ալարկոտների համար` այն մասին թե ինչպես չալարել ալարել( մաս1, մաս2) :D

Բավականին օգտակար թեմաներ են քննարկված նաև ինքնազարգացման ու ինքնահաստատման վերաբերյալ: 

Հատկապես խորհուրդ եմ տալիս նաև կարդալ հեղինակի` Անիի, գիրքը` <<Նոր կյանքիդ առաջին 7 օրերը!!>>:

 Բլոգը բավականին պարզ է, ու հեշտ ընթեռնելի չնայած լուրջ կոնտետի:)

Այցելեք, կարդացեք, խորհուրդներ քաղեք... Չէ որ սա Բլոգ է Միայն Հաջողակների համար:)

.:::.Արաքս Պողոսյանի Բլոգը.:::.

Բարև.. Այսօր ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում, շատ հետաքրքիր մի բլոգ` AraksoBlog-ը:

Միայն Բլոգի "I love..." խորհագիրը արդեն ասում է որ այստեղ գրառումներ են շատերի կողմից սիրված նյութերի , առարկաների, մարդկանց մասին...

Բլոգի հեղինակն է Արաքս Պողասյանը, որը լինելով սիրված կին, ավելի շատ գրում է ընտանեկան թեմաներով ` ընտանիք, հղիություն, տատիկ և այլն... 

Բլոգը շատ հետաքրքրիր ու հեշտ կարդացվող է, տեղ տեղ ավելի անձնականացված,ինչն էլ առանձնակի հետաքրքրություն է հաղորդում բլոգին: Սակայն Բլոգն այսքան սիրված ու կարդացվող չէր լինի եթե չլիներ հեղինակի յուրօրինակ գրելաոճը...

Կարճ ասած այցելեք, կարդացեք ու չեք փոշմանի :)

AraksoBlog-որովհետև մենք Թեդի Արջուկներ շաաաատ ենք սիրում ;)

.:::.Դիանա Եղիազարյանի Բլոգը.:::.

Մդաաաա.... :)

Շատ հավեսով մի բլոգ, որը "Shame on me" , շատ քիչ եմ այցելել: Բայց թե սխալս ուղղելիա: Ու որպիսի դուք էլ չկրկնեք սխալս` այցելեք Դիանայի Բլոգը: Պոեզիա, Одноклассники, Սեր, Գործնական ու Հումորային նյութեր, և առհասարակ գրառումներ խիստ տարբեր թեմաներով: Իսկ հեղինակի ստեղծագործությունների մասին ուղղակի խոսքերն ավելորդ են` հրաշալի է:

Բլոգը հետքրիրա կարդացվում, արագ, թեթև: Սա այն բլոգերից է, որտեղ կարաս մտնես, ցրվես, թեթևանաս ու պարզապես կարդաս, կարդաս, կարդաս....

Այցելեք և չեք փոշմանի...

.:::.Շուշան Շատիկյանի Օրագիրը.:::.

Սիրում ես կարդալ ուրիշի օրագրերը? Կարդա~, խնդրե~մ... Շուշանի Օրագիրը բաց է բոլորի համար ;)

Այստեղ կգտնեք ոչ միայն Շատիկյանի նյութերը այլև Համո Սահյանի, Գաբրիել Գարսիա Մարկեսի, Ֆեդերիկո Գարսիա Լորկայի ու Հանս Քրիստիան Անդերսենի գրական ժառանգություներից: Օրագիրը իմ կողմից ամենաշատ կարդացվող բլոգերից է, որի Պոեզիայի ժամերն ինձ առանձնակի հոգեհարազատ են: 

 Սիրում եմ երբ սիրուն են գրում, ճիշտ ժամանակին, չափի մեջ բայց շատ դիպուկ մեկնաբանությամբ: Այ Շուշանի Օրագիրը հենց էդ դեպքն ա: Նյութերը կարդացվում են շատ հեշտ ու արագ, այսինքն` սա Բլոգ է բոլորի համար: Էստեղ հետաքրքիր նյութեր կգտնվեն թե լուրջ մարդկանց համար, և թե անլուրջների, թե միայնակ սրտերի և թե զույգերի...

Էհ... ես սենց հա էլ կարամ գրեմ...բայց ավելի լավ կլինի մեկ անգամ կարդաք` համոզվեք, քան ասենք հազար անգամ լսեք: Այնպես որ չենք հապաղում` միանգամից սեղմում ենք ԱՅՍՏԵՂ ու վայելում Շատիկյանի գլուխգործոցները :D

Մամ...

 Մարտի 8... Կանանց մի ջազգային օր... Սրտանց Շնորհավորում եմ բոլոր կանանց ու աղջիկների այս գեղեցիկ, գարնանային տոնի կապակցությամբ... Հատկապես Մեծ սիրով շնորհավորում եմ Մայրիկիս Մարտի 8ը... ով հիմա հեռու է , բայց միշտ իմ սրտում է...

Մամ, գիտեմ, որ քեզ գրկեմ
Դու ամենինչ կհասկանաս...
Հոգուս խորքում ինչ էլ պահեմ,
Դու բաց գրքի պես կկարդաս...
Ու կշոյես, կհամբուրես
Թախծոտ որդուդ այտերը թած,
Ու քո սիրով կջերմացնես
Իմ սիրտը` կարոտից սառած...

.:::.Mari Love Us.:::.

Անկեղծանամ` ՀԻԱՑԱԾ ԵՄ! ՄԻ ուրիշ աշխարհ է  Մարիի բլոգը: Հենց սկսում եմ կարդալ, ինձ տանում ա հեռուուուու... լրիվ կտրվում եմ ամենինչից ու խորանում եմ գրառման մեջ: Թե գրելաոճը, թե գրառումների թեմաները... Ուղղակի խոսքեր չեմ գտնում նկարագրելու... ավելի լավա այցելեք ու կարդացեք:

Մարին մի տեսակ շատ խորնա գրում, հավեսա գրում, սիրուն ա գրում, իրան կարդում ես շունչդ պահած ու աչքերդ առանց թարթելու:

Հատկապես շատ եմ սիրում Մարիի Անվերնագիրը, Պատուհանը, Տանգոն, Երբ թրջվում ես անձրևի տակ:

Դե իսկ էն ինչը Կատրինացնումա ուղղակի ոչ մի խոսքով չի նկարագրվի:
Ապրես Մար ջան... 

.:::.Անահիտ Հարությունյանի Բժշկական բլոգը.:::.

Այսօր երբ բոլոր հիվանդությունները "Երիտասարդացել են" առավել  կարևոր է իմանալ ամեն բան քո օրգանիզմի, տարբեր տեսակի հիվանդությունների և վարաքների մասին: Նման գիտելիքների մեծ պաշար ունեցող Անահիտ Հարությունյանը բարի գործ է անում` կիսվելով իր իմացածով բոլորիս հետ: Նրա հեղինակած Բժշկական Բլոգում կարող ես գտնել առողջությանն ու առողջ ապրելակերպին վերաբերող ցանկացած տեղեկություն:

Բլոգում կգտնեք տարատեսակ նկարներ, վիդեոներ ու հետաքրքիր և անխոս շատ անհրաժեշտ ինֆորմացիա բժշկության ու առողջության մասին:

Կարդացեք Բժշկական Բլոգ-ը` ապրեցեք առողջ:

Մի քիչ էլ Pizza-իմասին...

Նոր կարդում էի Հասմիկ Չարխչյանի "Մամայություն"-ը ու սիրտս պիցցա ուզեց :) Ես էլ որոշեցի պիցցայի մասին գրեմ, տեսնենք ինքը ով ա,ինչա, ինչացու ա? :Ճ

Պիցցայի նմանակները գույություն են ունեցել դեռ հին հռոմեացիների և հույների մոտ` հացի կտորի վրա դրած որոշ թեթև մթերքների տեսքով: Երբ 1522 թվականին պոմիդորը հասավ Եվրոպա, Նեապոլում հայտնվեց իտալական պիցցայի նախատիպը: 17րդ դարում ձևավորվեց մարդկանց մի խումբ, որոնց անվանում էին պիցցայոլո(«pizzaiolo»), ովքեր պիցցա էին պատրաստում իտալիացի աշխատավորների, գյուղացիների համար: 

Հետագայում պիցցան հավանել է թագուհի Մարիյա-Կարոլինա Գաբսբուռգ-Լոտարինյանը /Мария-Каролина Габсбург-Лотарингская/ (1752-1814), իսկ ավելի ուշ նաև Իտալիայի թագավոր Ումբեռտո I -ը և նրա կինը ` Մառգառիտան, ում անունով էլ կոչվում է պիցցայի տեսակներից մեկը:

Իսկ ԱՄՆ պիցցան հասել է 19րդ դարի երկրորդ կեսին,և առաջին անգամ հավանաբար պատրաստվել է Չիկագույում...

ԻՍԿ ԳԻՏԵԻՔ ՈՐ...

Ամերիկյան գիտնականները հայտարարել են որ սառեցված պիցցան շատ ավելի օգտակար է քան թարմ պատրաստվածը: Այս եզրահանգմանը նրանք հասել են 162 տեսակի պիցցայի հետազոտումներից հետո:

Սառեցման համար սովորաբար պիցցան պատրաստում են ավելի հաստ խմորի շերտով, իսկ թարմ մատուցման պիցցան ունի ավելի բարակ խմորի շերտ և ավելի հաստ միջուկի շերտ, իսկ ինչքան շատ միջուկ, այդքան շատ կալորիա, պնդում են էքսպերտները:

Հետազոտություն անցկացնողները այնքան համոզված են իրենց բացահայտման մեջ , որ անգամ կոչ են արել արտադրողներին պիցցայի փաթեթի վրա նշել սառեցված պիցցայի ավելի օգտակար լինելու մասին:

ԻՍԿ ԵՍ ԿԱՍԵՄ...

...ճիշտա կոնկրետ նշած չի թե ինչն է վնաս, երևի կալորիաների պահն ա ստեղ, բայց մեկա ինչ ուզումա լինի ԿԵՐԵԼ ԵՄ ՈՒՏՈՒՄ ԵՄ, ՈՒ ՊԻՏԻ ՈՒՏԵՄ թարմ համոոոով պիցցա...մմմմ...հատկապես Դիաբլո.....մմմմ... սովածացա... Պիցցա եմ ուզուուուուում.... :)

.:::.Հասմիկ Չարխչյանի բլոգը.:::.

Այո այո այսօր հայկական վիրտուալ իրականության ճնշող մասի ուշադրությունը կսևեռվի դեպի Հասմիկ Չարխչյանն` իր Բլոգով: Բլոգը վերնագրված է "The small world of mine" ու իրենից ներկայացնում է շատ հետաքրքաշարժ գրառումների հավաքածու: Այստեղ դուք կգտնեք նյութեր խիստ տարբեր թեմաներով` Գարունից մինչև Ձմեռ պապ , Մամայությունից մինչև Ֆլիրտ և այլն... 

Ճիշտա բլոգում կան շատ ուսուցանող, խրատական նյութեր, բայց ես կանգ կառնեմ հենց Ֆլիրտ-ի վրա: Էս էլ է ուսուցանող որովհետև շատ շատերն էսօր Ֆլիրտ-ը վիրավորանք են ընդունում դրա տակ փնտրելով լկտի ենթատեքստ, իսկ Հասմիկ Չարխչյանից շնորհակալություն եմ ուզում հայտնեմ բացատրելու, սովորեցնելու ու հասկացնելու համար թե ինչ է Ֆլիրտ-ը:

Բայց բլոգի ամենատպավորիչ արտահայտություններից եղել և մնում են հետևյալ տողերը` 

"Սովորեք ձեր սխալների վրա,գիտակցեք դրանք,հասկացեք,որ երբեմն պետք է ինքներս փոխվենք մեզ շատ սիրող մարդկանց համար,գնահատենք այն, ինչ ունենք..." 

Կարդացեք Հասմիկին, սովորեք նրանից, չէ որ սովորելու շատ բան կա....

Հայկական առաջին սարսափ ֆիլմը` "Ասա ինձ":

Մի քիչ առաջ միամիտ ինետում հանդիպեցի Հայկական Առաջին Սարսափ ֆիլմի գովազդին:
Ֆիլմի վերնագիրն է "Ասա ինձ"... Համաձայնեք վերնագիրն անգամ սարսափ ու խորհրդավորություն է ներշնչում, էլ չեմ ասում եթե ֆիլմը դիդենտք ինչ կլնենք, վախից կարողա մերնենք... Բարեբախտաբար ինձ բախտ վիճակվեց գտնել նաև ֆիլմի թրեյլերը, և Օ~ Աստված իմ, ես վատացա... վատացա ծիծաղից:) Լավ շատ չխոսեմ...Ահա թրեյլերը` նայեք, վայելեք, վախեցեք, վատացեք, կամ էլ մի քիչ ծիծաղեք ու լիցքաթափվեք:

Sirusho-ական բլոգպոստ!

Վերջերս շատերն էին խոսում Sirusho-ից, բայց ես լռում էի: Մի քանի րոպե առաջ հերթական անգամ ''քրքրելով" հայկական բլոգոսֆեռան հանդիպեցի այ սրան ու չդիմացա, ասի ես էլ իմն ասեմ...

"Ճիշտա Sirusho-ն ունի գրավիչ արտաքին ու բավականին լավ ձայնային տվյալներ... բայց նման տվայալներ, հլը մի բան էլ ավելի ունեցող շատ մարդիկ կան , որ հայտնի չեն, իսկ Sirusho-ն հայտնի ա դարձել իր ընտանիքի ու ամուսնու շնորհիվ".... մոտավորապես էսպիսի տողեր են ստացվում, եթե վերցնենք  այ սրան թողած կարծիքների միջինը:

Է հա! Սիրունա, լավա երգում, ԱՎԵԼԱՑՆԵՄ ՆԱԵՎ ԼԱՎ ԼԱՎ ԵՐԳԵՐԱ ԳՐՈՒՄ... Ու արեք կլնի հերիքա փնովեք ու ընդունեք , որ էն ինչ  իրա համար ընտանիքն ու ամուսինն են անում, նույնը հնարավորության դեպքում կանեյին մյուս  բոլոր երգիչ/երգչուհիների ծնողներն ու ամուսինները :) Նենց չի որ Սիրուշոյի համար գժվում եմ ու մոլի ֆանատ եմ, չէ! Ուղղակի առողջ եմ դատում, ու առողջ համեմատում եմ իրան ու հայ այլ երգչուհիներին: Ինչ ուզում եք ասեք Sirusho-ն տարբերվում է նախ իր երգած երգերով, հետո իր ճաշակով, հետո նաև հազվադեպներից է /եթե ոչ միակը/ ով գիտի երբ հայտնվի ու ոնց հայտնվի... Ոչ թե որոշների նման` որ ալիքը դարձնես 24 ժամ նույն երգը "զռռան" ու էլի ոչ մի բանի չհասնեն:

Իսկ ինչ վերաբերում է SiruShow-ին, ապա վերջապես ասեմ որ սա ֆիլմ չէ ու էն մարդիկ ովքեր այն որպես ֆիլմ դիտարկեցին, թող նախ ֆիլմի ու հեռուստաշոուի տարբերությունն իմանան...

Ինչպես ցանկացած շոու սա ևս ուներ իր հեռուստադիտողը... ու վերջիվերջո չեմ կարծում որ կա նենց մի հատ հաղորդում , ֆիլմ, կամ եթերով հեռարձակվող որևէ այլ բան, որը կհետաքրքրի ու կգրավի բոլորին... Նենց որ եթե ձեզ հետաքրքիր չէր, չի կարելի այն դիտողների հասցեին ասել "իրանք էլ չգիտեն թե ինչ են նայում"...

Շոուն Շատ չէր, ու Շուտ չէր...ճիշտ չափով, չիշտ ժամանակին էր...

Հա շոուն PR էր ու լավ էլ ստացվեց, ով որ կարոտել էր Sirusho-ին կարոտներն առան, ով չէր սիրում սկսեց ատել, ով հավանում էր` սիրեց, բայց մեկա իրանք սաղ խոսացին, խոսացին ու էլի խոսացին Sirusho-ի մասին...

Շատ եմ լսել/կարդացել նաև նման կարծիք "Գնաց եվրոտեսիլ ու հազիվ 4-րդ տեղ ընկավ .... "

Հազիվ 4-րդ? Մի հատ երգիչ/երգչուհի բերեք որ 4-րդից ավելի լավ արդյունք ա բերել հայաստանին, կամ գոնե մի երգչի/երգչուհու անուն ասեք ով կկարենար բերեր ավելի լավ հորիզոնական... դե ասեք... ոնց քցում բռնում եմ չկա... Ու եթե չկա ուրեմն եղածին էլ անուն մի դրեք...

Ու վՕՕբշե ձեզ ովա ստիպե իրան լսեք կամ իրա շոուն նայեք որ հետո էլ անուն եք դնում... ???

Օֆ վ օբշեմ էսօր առանց էս էլ տրամ չունեի, անտեղի էլի ջղայնացա... 

Լավ մնացեք... :0

Սա Արմենիքսն է, այստեղ Մենք Տանն ենք!

Ուշադրություն...

Կամաց կամաց հայաստանով մեկ տարածվում է նոր, նախադեպը չունեցող համաճարակ: Արմենիքս կոչվող այս երևույթը շատ կարճ ժամանակահատվածում ներթափանցում է կենցաղիդ մեջ, դառնում օրվադ անբաժանելի ու սպասված մասերից մեկը:Անգամ երբ համակարգչից հեռու ես ուղղակի չես կարողանում գեթ մեկ անգամ չայցելել Արմենիքսի Բջջային տարբերակը` http://armenix.mobi, որ տեսնես "ԻՆՉ ԿԱ,ՉԿԱ?'':

Մի խոսքով զգուշացեք շատ ուժեղ ու շատ լաաաաաավ վիրուսա տարածվում: :D

Իսկ իրականում  Արմենիքս-ը առաջին հայկական միկրոբլոգային համակարգն է, որն իրենից ներկայացնում է մեծ ու համերաշխ ընտանիք` իր ավանդույթներով ու թեմաներով:: Չէ լուրջ եմ ասում, շատ ջերմ, շատ հաճելի, լիցքաթափող ու միարժամանակ լուրջ ու խելացի մթնոլորտ է տիրում Արմենիքս-ում:

Ճիշտ է Արմենիքսում գրանցվել եմ մի քանի ամիս առաջ, եթե չեմ սխալվում Հոկտեմբերին, բայց ակտիվացել եմ այնտեղ մի քանի օր առաջ, ու էն մի քանի տող վերև նկարագրված "վիրուսը" ինձ շատ ուժեղ կպելա:)

Կարճ ասած խոսքերն ավելորդ են ուղղակի պետք է փորձել ու վայելել :)

Չմոռանամ ու խորին շնորհակալություններս հայտնեմ Արմենիքսի ադմինիստրացիային: Անչափ շնորհակալ ենք, որ մեզ համար ստեղծեցիք այս վիրտուալ տունը: Այո ԱՐՄԵՆԻՔՍԸ ՄԵՐ ՏՈՒՆՆ Է: Ու համոզված եմ էս խոսքերիս տակ շատ շատերը կստորագրվեն:

Թերարժեքության բարդույթ կամ Եթերում ինքնագովազդ էր:

Վերջերս մեր իրականության մեջ ավելի ու ավելի հաճախ եմ հանդիպում Թերարժեքությամբ բարդույթավորված մարդկանց, ովքեր ամեն մի մանրունքում տեսնում են իրենց մեղքը(եթե նույնիսկ մեղք ընդհանրապես չկա) կամ դա վերագրում են իրենց անձին: Նման դեպքերում սովորաբար տվյալ մարդը իրեն կարող է դրսևորել 2 ձևով`

1. Դառնալ ինքնամփոփ, չշփվող,  փակ: Իրեն ամենինչում դնել զոհի տեղ ու ստիպել բոլորին իրեն խղճալ: Սա երևի թե անշառ դեպքն է:
2. Սկսել զբաղվել ինքնագովազդով: Առիթ ման գալ ամեն տեղ "մեջ ընկնելու" ու ինքն իրեն գովալու: Վերջերս նույնիսկ սոց ցանցերում լուրջ խոսակցությունների շրջանակներում թողնել նման պոստեր` " Բա իմ բառերը,իմ մատները,իմ եղունգները, իմ հայացքը, իմ շարժումները, իմ գիտակցության մակարդակը, իմ հայոցը, իմ ռուսացը, իմ քիմիան, իմ ցանցը, իմ կապերը, իմ~...իմ...իմ...
   "Վայ դե հասկացանք էլի, սպանեցիր դու քեզնով արդեն:"
   Բայց նման մարդիք ըստ ինձ չեն գիտակցում որ ավելի լավ է մի անգամ կողքից քեզ գովան քան հազար անգամ դու քեզ գովաս...իսկ էդ ամենինչը գալիս է թերարժեքությունից...մարդիք այդ քայլին են դիմում,որ իրենք իրենց գոնե համոզեն որ իրենք լավն են, կամ գոնե պիտանի են:
   Ու շատ դեպքերում էդպես էլ կա, կարող է և տվյալ մարդը շատ լավ մասնագետ է....բայց ավաղ մենակ մասնագիտական հատկություններով բանի պետք չի...
   Այս 2րդ դեպքում հնարավոր են նաև հումորի ղիստ պակաս ու ագրեսիայի դրսևորումներ` անհիմն կռիվների, ավելորդ խոսակցությունների տեսքով:

Է~հհհ....մի քիչ թեթև ապրեք , որ գոնե վերջում հողն էլ վրեքդ թեթև ըլնի...

P.S.  Այս տողերը ուղղակի մտքեր էին, որ ուղղված չէին կոնկրետ ոչ մեկի...բայց եթե հանկարծ, հարգելի ընթերցող, վերը գրվածում դու տեսար ինքդ քեզ, կամ քեզ բնորոշող գծեր` նեղանալ չլնի, էդ արդեն քո մեղքն է, ու քեզ հաստատ մտածել է պետք էդ մասին...

Offline-ացել եմ տակավին

Բարև:
Վերջերս մի տեսակ օֆլայնացել եմ, մի տեսակ կտրվել եմ վիրտուալ կjանքից, ու իրականության շատ փաստերից անտեղյակ եմ մնացել : Փաստորեն առանց վիրտուալ կյանքի իրականությունն էլ է կիսատ մնում:
Այսօր որոշեցի մի քանի ժամով օնլայնանալ ու այ քեզ բաաաաաան, լիքքքը նորություններ, ու նուրույթներ հայտնաբերեցի:
Դե օֆլայնությանս պատճառներից մեկը երևի թե անգյալությունսա, ալարում եեեեեմ...ալարկոտ եմ դարձել:Ու հենց էդ ալարկոտությունն էլ ինձ ստիպումա որ հիմա քիչ գրեմ ու մի քանի բառով ներկայացնեմ միայն մի քանի նորություն, որ նկատեցի օնլայնացման  առաջին 15 րոպեներիս ընթացքում: Գնացինք`

1. Օնլայնցված վիճակիս հենց առաջին պահին հայտնաբերեցի Արամ Հակոբյանի/Արխանգելո/ "Աշխարհը"`http://arxangelo.blogspot.com/
   Արամ ջան շատ լավնա նոր բլոգդ: Ուշացումով շնորհավորում եմ, ու լիքը այցելուներ, լավ լավ քոմմենթներ եմ ցանկանում:
2. Շուշան Շատիկյանի բլոգը նորություն չէր, բայց հունվարի 25ից հետո գրված պոստերը իմ համար նոր էին ու Շուշ ջան շաաաատ լավն են, շատ լավ ես գրում ախր: Ինչքան կարդում եմ էդքան համոզվում եմ որ Օրագիրդ վերջնա, ապրես, ТАК ДЕРЖАТЬ!
3. Ու երևի ամենակարևոր, ամենաուրախալի նորությունը դա Լուսինե Բարսեղյանինն էր: Պատկերացնում եք ես տեղյակ չէի որ համակուրսեցիս ու շատ լավ ընկերս գնումա Բուդապեշտ!!!! Լուս ջան ապրես! Անչափ ուրախ եմ քո համար! Քեզ լիքը հաջողություններ ու արդյունավետ աշխատանք եմ ցանկանում, բայց էդ ամենի հետ մեկտեղ " ԼՈՒՍՈ ԱՂՋԻԿ ՔԵԶ ԼԱՎ, ՈՒՐԱԽ ԺԱՄԱՆՑ ԵՄ ՑԱՆԿԱՆՈՒՄ,ԼԻՔԸ ՈՒՐԱԽԱՑԻ ՈՒ ՎԱՅԵԼԻ ԷՆ ԻՆՉ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ ՉԿԱ! ՆԱՅԻ ՀԱ ՆԵՆՑ ԱՐԱ ՈՐ ԳԱՍ ԼԻՔԸ ՊԱՏՄԵԼՈՒ ԲԱՆ ՈՒՆԵՆԱՍ, ՍՊԱՍՈՒՄ ԵՆՔ''
   Աստված քեզ պահապան Լուս ջան:

Դե ժող վսյո, հետո էլի կգրվենք: Պոկա:P

Видео: Сразу после Взрыва В Домодедово:(

Теракт в Домодедово: 31 погиб, ранены 136

http://lifenews.ru/news/49302

Что-то красивое...

Что-то красивое есть в твоих глазах,
Несмотря на грусть, тоску и печаль...

Несмотря на то, что ты закрыт в себе,

Всегда излучаешь что-то красивое...

Несмотря на слезы, что в твоих глазах,

Несмотря на грусть в твоей улыбке,

Ты словно как ангел паришь в небесах 

И даришь ты всем что-то красивое...

Может это все твоя добрата,

Может ты лучик солнца на земле

Может и мы не узнаем никогда

Что ж это в тебе такое красивое!

Подарок Другу на День Рождения! Человеку, который достоин призвания 
"Самый Понимающий Друг на Земле!"

ԳուդԲայ 2010: ArtR Blog-ն 2010ում

          

ԲԱՐԵՎ:
Նախ ուզում եմ շնորհավորել բոլորիդ Ամանորի կապակցությամբ, և ցանկանալ ստեղծագոծական նորանուր բարձրունքներ, քաջ առողջություն ու հոգեկան հանգստություն:


Այսօր ` Հունվարի 2ին ուզում ձեր, մասնավորապես բլոգոսֆեռայի ներկայացուցիչներին ներկայացնել բլոգիս ամփոփումը:


Բլոգս ստեղծվել է 2010-ի Հուլիսին: Առաջին գրառումս եղել է Հուլիսի 15ին, որին էլ հայտարարել է Բլոգիս ծնունդը: Այս 5 ու կես ամիսների ընթացքում բլոգում եղել են` 

• 56 բլոգպոստ, որից հրապարակվել են 50ը:
• 113 մեկնաբանություն
• Այցելուներ 28 տարբեր երկրներից, այդ թվում`

           

• Եվ ընդհանուր առմամբ `

1. ըստ բլոգի ներքևում տեղադրված հաշվիչի, այս պահին` 12931 այցելություն
2. իսկ ըստ Blogger.com-ի ստատիստիկայի` 13864 այցելություն:

Այսքանը երևի ....ավելի մանրամասն պատկերի համար կցում եմ նաև մի քանի սքրինշոթ բլոգգեռից:

  

 

НУ КАК ВАМ?:\