ՆԱ...

Հիշում եմ,առաջին իսկ հայացքից
Իմ սիրտը սրտիդ անբաժան կպել է,
Իսկ դու? Իսկ դու հիշում ես ինձ?
Ես նա եմ, ով քեզ ԱՄՊԻ ՉԱՓ սիրել է…

Զգում եմ, ինչպես քո սրտի զարկից,
Իմ սրտի զարկն անվերջ թուլանում է,
Իսկ դու? Իսկ դու զգում ես ինձ?
Ես նա եմ, ով քեզ ԱՄՊԻ ՉԱՓ սիրում է…

Ճանաչում եմ քեզ միայն մի կոմից,
Քանզի հոգիդ հեռու պահեցիր…
Իսկ դու արդյոք ճանաչում ես ինձ?
Ես նա եմ, ով քեզ ԱՄՊԻ  ՉԱՓ կսիրի…

Դե…? փորձում ես ինձնից խուսափել?
Էլ ինչ ասեմ?.... Խուսափիր:
Ես նա եմ, ով ուզում էր ապրել…
Ես նա եմ, ում դու սպանեցիր…

Ես ու Սերը իմ...

Անցյալից չեմ փորձի փախչել,

Դու եղել ես, չեմ կարող ժխտել:
Այս ցավից չեմ կարող չայրվել,

Ես սիրել եմ չեմ փորձի մերժել:

 Ինձանից առավել ով է քեզ սիրել,

Ինձանից առավել  ով է ցավել?

Բաց երկնքի տակ` ուր աստղերն  են միշտ վառվում,

Ուր անձրևն է միշտ մաղում,

Հիմա ես եմ արտասվում:

Բաց երկնքի տակ` հենց այստեղ ինձ թողեցիր,

Այստեղ որոշեցիր. կարևոր չենք քեզ Ես ու Սերը իմ:

Ամեն ինչ սուտ է միշտ եղել,

Թե ինչու եմ քեզ այսպես սիրել?

Կուրացել,չեմ հավատացել,

Որ կարող էիր ինձ թողնել:

 Ինձանից առավել ով է քեզ սիրել,

Ինձանից առավել  ով է ցավել?

Բաց երկնքի տակ` ուր աստղերն  են միշտ վառվում,

Ուր անձրևն է միշտ մաղում,

Հիմա ես եմ արտասվում:

Բաց երկնքի տակ` հենց այստեղ ինձ թողեցիր,

Այստեղ որոշեցիր. կարևոր չենք քեզ Ես ու Սերը իմ:

Ես ու Սերը իմ.....

Copyright © Sirusho

You Are My Sunshine

You Are My Sunshine
My only sunshine.
You make me happy
When skies are grey.
You'll never know, dear,
How much I love you.
Please don't take my sunshine away

The other nite, dear,
As I lay sleeping
I dreamed I held you in my arms.
When I awoke, dear,
I was mistaken
And I hung my head and cried.

Just live your life!

Երբեմն հետ ես նայում ու հասկանում ես, որ դեռ ոչ մի բան չես արել: Կամ էն ինչ արել ես, քո համար չես արել, կամ ավելի ճիշտ ասած, քո ուզածով չես արել: Ու փոշմանում ես... Բայց մեկա շարունակում ես նույն սխալը գործել: Ու ամեն անգամ նայում ես հետ ու զգում ես, որ չէ , էլի քո ուզածով չարեցիր: ԲԱՅՑ ԻՆՉԻ? Ինչի ինչ որ բան անելիս մենք հաճախ մտածում ենք թե " Վայ տենաս էն մեկը ինչ կմտածի" կամ "չէէ էս մեկը սենց կմտածի" ու ամեն անգամ մեր ուզածը չենք անում: Ու ամեն անգամ ինքներս մեզ խոստանում ենք թե "վերջ, էս վերջին անգամն ա սենց, ում ինչ գործնա ես ինչ եմ անում" ու էլի կրկնում ենք նույն սխալը:
Ախր պարզապես պետք է ընդունել ու հասկանալ, որ մի կյանք ենք ապրում, ու չպետք է ապրենք հարևանի, բարեկամի կամ ինչ-որ մի կորած ծանոթի թերի ու սխալ կարծիքի համար, այլ պետք ա ապրել մեզ համար: Վերջի վերջո մեր կյանքն է չէ, հո իրանցը չի...Ու պետքա պռոստը ԱՊՐԵԼ ՄԵՐ ԿՅԱՆՔՈՎ! ու ոչ թե փորձել հարմարեցնել այն սավսեմ օտար մեկի կարծիքին...
Գիտեմ հիմա կարդում ես ու մտածում ես "Ես իմ համար եմ ապրում, ոչ թե ուրիծի կարծիքի", բայց հլը մի վայրկյան հետ նայի, հիշի սաղ, վերլուծի ու անկեղծ ասա ԴՈՒ ԻՐՈՔ ՔՈ ՈՒԶԱԾՈՎ ԵՍ ԱՊՐՈՒՄ?
Էհ... էս էլ ա էն թեմաներից որի շուրջ անվերջ կարելիա ծավալվել, բայց մեկա ուրիշին ասելը հեշտա առաջին հերթին ինքդ քեզ պետք ա համոզես JUST TO LIVE YOUR LIFE...

Մոլիտվա....

Անկեղծ ասեմ ինքս էլ չգիտեմ ինչի պոստի վերնագիրը որոշեցի հենց «Մոլիտվա» դնել, և ոչ թե ասենք «Աղոթք»: Երևի պատճառը վերջերս մտքիս մեջ պտտվող երգն է` սերբ երգչուհի Մարիա Շերիֆովիչի Մոլիտվան:

Չեմ ուզում խորանալ կրոնական թեմաներով , բայց խոսելում եմ աղոթքի մասին:

Մեր օրերում մարդկության մեծամասնությունը սկսում է աղոթել մենակ այն պահին երբ թվում է թե գտնվում է անելանելի իրավիճակում: Բայց քչերն են նկատում, որ մեր աղոթքը մեր մեջա, ու միշտ մեզ հետ: Աղոթքն էն չի , ինչը ասում եք բարձրաձայն կամ մտքում` դիմելով Աստծուն, աղոթքը ոչ մեր շուրթերին է, ոչ ուղեղում, աղոթքը միշտ մեր սրտերում է: Ու անգամ էն մարդիկ, ովքեր չեն հավատում ու ընդհանրապես չեն աղոթում, միշտ իրենց սրտերում ունեն պահած աղոթք: Իրենք էլ չգիտեն էդ մասին: Ուղղակի  նրանք դա այլ կերպ են կոչում: Եվ վերջիվերջո` Աղոթքը դա մեր Հույսն է: Հույսը, որ մեզ ուժ է տալիս հավատալու , որ ամեն ինչ լավ կլնի:

 Պետք չի նստել ու սաղ պրոբլեմները թողած մենակ աղոթել: Պետք է պարզապես պայքարել ու հաղթահարել այդ ամենն` աղոթքը սրտներումս պահած: 

Ու հիմա ես ունեմ աղոթելու կարիք: Թե ինչի համար ու ինչպես եմ աղոթում Աստված լավ գիտի:

Բաժանում...

Լուսնի ոսկեզօծ շողերի ներքո

Մի օր երկու սիրտ բաբախում էին ու հետո լռում,

Գիշերվա մեղմիկ զեփյուռը սիրո

Զրնգում էր զիլ ու երգ էր հյուսում:

Դա երգն էր նրանց հենց այն մասին,

Որ ուրվականները գիշերվա շեմին

Միմյանց գրկեցին, ու կարոտագին իրար նայեցին,

Երկինք սլացող արծվի ճանկերում միաձուլվեցին

Ու կախարդական կիրքը համտեսած փոքրիկ վագրերը զուսպ մռնչացին:

Լուսնի ոսկեզօծ շողերի ներքո

ևս մեկ այլ օր

Հենց այն սրտերը, որ միաձուլվեցին,

Հենց նույն ոսկեզօծ լուսնին վկա դարձրին

Ու չուզենալով, զեփյուռի` քամու վերածված վնգստոցի տակ
Սրտերը կոտրին ու բաժանվեցին:

© Արման Սահակյան

Ես քեզ սիրում եմ...

Ես քեզ սիրում եմ, բայց քանի անգամ կարող եմ ասել,
Ինչո՞ւ այդ մասին նորից ու նորից բարձրաձայն խոսել.
Ավելին կուզես՝ ես քեզ պաշտում եմ,
Բայց և ատում եմ նորից բարբառել արդեն ասվածը,
Իմ ականջներով հազար անգամ արդեն լսածը.
Չէ որ դու վաղուց իմ էությունը, իմաստն ես դարձել,
Իմ լուսաբացը այդ դու ես բացել,
Իմ այգում բոլոր վառ ծաղիկները իրենց թերթերին
Հետքերն են կրում հենց քո մատների:
Դո՛ւ՝ իմ հեքիաթը… իմ առավոտը… իմ լուսաբացը…
Ես քեզ սիրում եմ ոչ թե ամեն օր տեղին անտեղին անունդ տալով,
Այլ սրտիս խորքում քեզ հավատալով,
Քեզ հետ կիսելով խինդն ու կարոտը իմ սիրող սրտի`
Ապավինելով քո լույսին մաքուր, քո առավոտին…
Ես քեզ սիրում եմ, բայց քանի անգամ կարող եմ ասել
Ինչո՜ւ այդ մասին նորից ու նորից բարձրաձայն խոսել…

Բանաստեղծության հեղինակը ես չեմ

Չգիտեմ էլ ով ա

Բայց շատ եմ սիրում էս բանաստեղծությունը, որոշեցի կիսվեմ:

P.S. եթե ինչ-որ մեկը հեղինակին գիտի, ասեք էլի:

...3...

Եթե ինձ տան 3 տարի

Դաժան մի կյանք , որ ես ապրեմ`

Ես կուզենայի , որ քո բարի

Ջերմ աչքերի ներքո հանգչեմ:

Եթե կյանքով այս երկրային

Պիտի ապրեմ 3 ամիս`

Ես կգտնեի իդեալին,

Որ սեր տա քեզ` սիրելիիս:

Թե ունենամ 3 շաբաթ

Լոկ 21 օր? Ինչիս են պետք?

Թող որ դրանք դառնան վայրկյան

Ու քո կյանքից կորչեմ անհետ...

Երբ 3 օր մնա կյանքիս,

Ու ես հասնեմ մայրամուտիս`

Կուզեմ , որ ինձ չճանաչես,

Լուռ հեռանամ` դու չտխրես....

Copyright © Արտուշ Ռուշանյան

Equality in all of us!

Բարև :)I'm back again...
The all last week i was busy on the GYUF's "Socail inclusion of young people with fewer opportunities through cultural and artistic activities" seminar in Yerevan! That was realy cool! I was having great time, meeting new friends and partners :) Thanks to organozators for that great project!
I'm glad to introduce you a short movie dedicated to Equality in our society and disabled people! Hope you'll like it! All the scenes were captured during the project...

Մեծ քայլեր փոքր քաղաքում...

Այսօր` Ապրիլի 8ին, Գյումրիում երիտասարդական մտերմիկ միջավայրում Ռոքային Բում էր:!!!

Նվագում էին մեր դասընկերները: Սկսնակ երաժիշտներ, որոնց հաստատ մեծ բեմեր են սպասում:

Գյումրու համար նման հավաքույթները բավականին մեծ իրադարձություն կարելի է համարել,, քանզի